Beste Youp,Ik heb besloten jou te tutoyeren. Dat vind je niet erg. We zijn van dezelfde generatie, we zijn allebei opgegroeid in ‘t Gooi, en we lusten allebei geen alcoholvrij bier. Ik heb alleen nog nooit een tandartsteefje gekrikt, maar dat komt ook nog wel een keer. Waarom ik jou mail? Omdat ik zo ontzettend moest lachen om jouw column over Theo Maassen. Die Brabantse boerenlul die het fototoestel kapot heeft gegooid van een mevrouw die alleen maar in de zaal zat om haar werk te doen. Nee zoiets los jij anders op. Met een grapje! Ik zat zelf ook aan een grapje te denken. Ik heb nog een oude flitser liggen die niet op mijn digitale camera past, maar die het nog erg goed doet. Richtgetal 30, ik weet niet of jou dat wat zegt, maar dat is veel. Dat geeft een heftige flits. Zeker vanuit een donkere zaal. Het repertoire van Theo Maassen ken ik niet, maar iedere cabaretier heeft in zijn programma wel een rustig moment ingebouwd. Om even op adem te komen. Om de zaal tot nadenken te stemmen. Een gevoelig liedje over de zin van het leven, je kent dat wel. En dan midden in zo’n liedje opeens FLASH!!! Recht in zijn Brabantse bek! Maar nou las ik dat jij zelf ook weleens een fototoestel kapot hebt gegooid. En niet alleen dat: je hebt ook nog het filmpje vernield van de simpele ziel die jou vanuit de zaal fotografeerde. Dat werd dus een soort Srebrenica-filmpje. Misschien stond de moeder van die jongen er wel op, vlak voordat ze dood ging. Beetje lullig om dat filmpje te vernielen. Dus nu heb ik bedacht dat ik Theo Maassen maar met rust laat. Aan die Neanderthaler valt toch weinig eer te behalen. Die heeft geen gevoel voor humor, en bovendien slaat hij me waarschijnlijk nog in elkaar ook. Maar jij kunt het hebben! Jij kent het begrip zelfspot. Ik weet dat jij het kunt waarderen als iemand jou eens te grazen neemt. Ik heb je programma van de komende maanden bekeken en ik weet denk ik al welke voorstelling ik neem. Midden in een gevoelig liedje. FLASH!!! Recht in je Gooische bek! Koop ik na de voorstelling een lekkere pils voor jou. Vriendelijke groeten van Nico Spilt Deze mail heb ik begin juli 2008 naar Youp van 't Hek gestuurd. Hij heeft hier niet op gereageerd. Grote klasse! (of zoekgeraakt in zijn spamfilter, dat kan natuurlijk ook). |
Komen & gaan. Een week scharrelen rond Gare du Nord. Door Youp van 't Hek. Uitg. Thomas Rap, Amsterdam 2004. ISBN 9060054725. Wie met een ruitjesbroek in de zaal gaat zitten bij Youp van ‘t Hek, weet dat hij door de meester te grazen zal worden genomen. Om het over Lada-rijders en Buckler-drinkers maar niet te hebben. Grijze burgermannetjes die op een suf kantoor werken. Af en toe dromen ze daar over hun jeugd, toen ze nog idealen hadden. In bed liggen ze naast de vrouw waar ze al een eeuw mee zijn getrouwd en die inmiddels zo gepassioneerd is als een koelkast. Soms gaan ze uit eten. Dan hebben ze elkaar urenlang niets te vertellen. Als je zo’n leven leidt, dan kun je net zo goed dood zijn. Pak toch de trein naar Parijs! Zoek met je jonge vriendin een hotelletje bij de Champs-Elysées en bedrijf met haar dagenlang de liefde! Rode wijn! Leef! Geniet! En wat doet Youp zelf? Die gaat na zijn voorstelling in Breda vreemd met een uitgewoond tandartsteefje. |
Ik ben zoals jullie weten een groot fan van Youp van 't Hek, de koning van de woordspeling en de naamgrap. In 2010
heeft hij actie gevoerd tegen de helpdeskterreur van grote bedrijven, vooral uit de telecomsector. Daarvoor gebruikte hij NRC Handelsblad
als podium. Begin december bracht hij samen met deze krant het blad "De Help" uit. Dat heb ik natuurlijk direct gekocht. |