Australië

Niet te verwarren met Austria = Oostenrijk. Australië is afgeleid van Australis, wat Latijn is voor zuidelijk.

Zelf nooit geweest, Australië, maar ik heb wel wat foto's en andere spullen, onder andere dankzij mensen met wie ik in de jaren 70 heb gecorrespondeerd. Dat ging per luchtpost, want internet en e-mail bestonden nog niet. Ook mijn ouders zijn een keer in Australië geweest, op bezoek bij familie van mijn moeder.

In Australië kent men als gevolg van historische fouten drie spoorwijdtes: 1600 mm (het Ierse breedspoor), normaalspoor en 1067 mm (kaapspoor).

Rechts een koelkastmagneet van het Rail Transport Musseum in Perth, W.A.

Deze locs (bouwjaar 1951-53) van de Victorian Railways dienden als voorbeeld voor de Europese Bolle Neuzen. Foto uit "The Wonder Book of Railways", 21e druk.

Een blokje Australische postzegels.

Proceed to Peterborough. Door Douglas Colquhoun, Ronald Stewien en Adrian Thomas. UItgegeven door de Australian Railway Historical Society, 1970. Boek over de laatste stoomlocomotieven die dienstdeden bij de Zuid-Australische spoorwegen. Op het omslag een van de grote smalspoor-Garratts die tot januari 1970 dienst deden. Een deel van het spoorwegnet is inmiddels omgebouwd tot normaalspoor.

Modern Australian and New Zealand Trains. Frank Shennen (editor). Uitg. Murray, Sydney. Boek uit de jaren zestig van de vorige eeuw, met 104 kleurenfoto's. Dat staat althans voor in het boek; het betreft in veel gevallen zwart-witfoto's die op een onnatuurlijke manier zijn ingekleurd.

Dampf über Australien un Neuseeland. Door Günter Oczko. Godom Verlag, Bindlach 1991. ISBN 3811208713. Prachtige kleurenfoto's, deels uit de tijd dat er nog stoomlocs in normale dienst reden, deels van de jubileumritten in 1988. In dat jaar bestond Australië 200 jaar, wat onder andere gevierd werd met diverse stoomritten, en vierden de Nieuw-Zeelandse spoorwegen hun 125-jarig jubileum.

Locomotives of Australia 1854 to 2007. Door Leon Oberg. Uitg. Rosenberg 2007, ISBN 9781877058547. Dikke pil waar ze zo'n beetje allemaal in staan. Aan variatie geen gebrek, want elke Australische staat had zijn eigen spoorwegbedrijf en koos voor zijn eigen spoorwijdte.

Ik kreeg dit boek in 2008 cadeau van Bert Bolle, omdat ik weleens wat archiefonderzoek voor hem heb gedaan.

Uit een boekje dat in de jaren 60 zat verpakt bij grootpak Venz chocoladehagel.

vorige       start       omhoog