Wie foto's op internet plaatst, weet dat die foto's kunnen worden overgenomen door anderen. Dat is mij regelmatig overkomen. Meestal gebeurt zoiets uit onschuld: een treinliefhebber probeert een site in elkaar te zetten en besluit dan, bij gebrek aan eigen materiaal, om foto's van anderen te gebruiken. Ik maak me daar niet al te druk om. Meestal is zoiets met een kleine mailwisseling wel opgelost.
Vervelender wordt het als een bedrijf zonder toestemming foto's overneemt voor gebruik op een commerciële website. In juni 2006 maakte iemand mij attent op een website waar ruim een dozijn foto's van mij op bleken te staan. Zonder bronvermelding, zonder toestemming.
Het bedrijf verkoopt*) onder andere modelspoorartikelen, zoals lichtseinen. Kennelijk zijn dat erg lelijke seinen, want in plaats van dat men de modelseinen liet zien, werden er foto's van echte seinpalen getoond. Foto's die ik heb gemaakt en die van mijn site waren gejat.
Ik heb natuurlijk contact opgenomen met dat bedrijf. Het duurde even voordat men reageerde. Maar na enig aandringen kwam er dan toch een antwoord per mail. Citaat: "Graag ontvangen wij van u de privacy statemant van uw site gedeponeerd waaruit blijkt dat de foto`s uw rechten hebben. Deze hebben wij niet aangetroffen op uw site." Vertaling: het is mijn eigen schuld dat hij foto's van mij had gebruikt. Dan had ik maar duidelijker op mijn site moeten zetten dat dat niet mag! Mij krijg je niet gauw kwaad, maar dit ging mij veel te ver.
Op mijn aanbod om de zaak langs financiële weg te schikken werd eveneens in een wonderlijk soort Nederlands gereageerd: "50 euro per foto kan ik niet terug vinden binnen de link die u zend en kan wettelijk niet in rekening worden gebracht aangezien de prijs niet eenduidig is." De foto's zijn kort daarop verwijderd, want kennelijk voelde men toch nattigheid.
Om anderen te waarschuwen besloot ik om op mijn site aandacht te besteden aan deze kwestie. Op 4 juni 2007 ontving ik een aangetekende brief. Dat was schrikken geblazen op de kantoren van Langs de rails! In de in pseudo-juridische taal geschreven brief werd het noemen van een handelsnaam verward met het gebruiken van een handelsnaam. Ik heb op 10 juni een antwoord in deze zin terug geschreven. Niets meer van gehoord natuurlijk.
*) Het bedrijf is inmiddels gesloten, constateerde ik eind september 2007.
