Op 13 november 1971 mocht ik van Leer tot Rheine meerijden op loc 012 068. Dat was niet de enige voetplaatrit die ik op een stoomloc heb gemaakt, maar wel de snelste: tot 140 kilometer per uur.
Op het kaartje staan de plaatsen waar ik ooit foto's heb gemaakt. Voor meer kaartjes zie Waar ben ik geweest?
OliestookOp de foto's is te zien dat de 012 068 een oliegestookte loc is. Dat is prettig voor de stoker, want die kan blijven zitten om de branders te bedienen, in plaats van constant kolen op het vuur te moeten scheppen. Het stoken van olie heeft ook nadelen. Ten eerste moet de olie in de tender worden verwarmd tot 50 graden, omdat ze anders niet naar de branders te pompen is. Daarvoor is dus een tweede locomotief nodig, of een stationaire stoomketel. Als de loc koud is, zal ze met oliebranders veel sneller op temperatuur komen dan een loc die met kolen wordt gestookt. Dat is bedrijfsmatig misschien een voordeel, maar de loc slijt hier wel sneller door. Om deze redenen kiezen museumorganisaties er nog weleens voor om oliegestookte locs terug te verbouwen tot kolenstook. De SSN heeft dat bijvoorbeeld met loc 01 1075 gedaan. |
