Allan & Co., Rotterdam

Rotterdam, 22 april 2017. Een gezelschap neemt een kijkje bij het vroegere fabriekscomplex van Allan aan de Kleiweg. Sinds 1960 is dit in gebruik bij de RET. Die gaat op dit terrein een nieuwe werkplaats bouwen, vandaar dat de oude fabriekshallen nu worden gesloopt. De bedoeling is dat een gedeelte hiervan naar de SGB in Goes gaat, om daar weer te worden opgebouwd. Op de voorgrond een door Allan gebouwd tramstel van de RET, dat nu eigendom is van de stichting RoMeO. Het gezelschap was uitgenodigd voor de presentatie van een boek over de geschiedenis van Allan & Co. Zie boekbespreking hieronder.

In het museum van RoMeO presenteerde Joop Harmsen op 22 april 2017 het boek dat hij schreef over de bekende Rotterdamse fabriek "Allan & Co.". Onder trein- en tram­belangstellenden zal dit bedrijf vooral bekend zijn van de Blauwe Engelen en de Kameel, of van de vele trams die het voor de RET heeft gebouwd. Eind jaren 50 bleek er geen toekomst meer te zijn voor Allan en werd de fabriek aan de Rotterdamse Kleiweg gesloten.

Joop Harmsen heeft vele jaren onderzoek gedaan naar de geschiedenis van Allan. Een geschiedenis die in 1839 begon toen de uit Glasgow afkomstige William Allan een Rotterdamse manufacturenhandel overnam. Allan is een Schotse naam, dus moet je eigenlijk [ellun] zeggen in plaats van [allan]. William Allan overleed in 1866. Hij heeft dus niet meegemaakt dat zijn opvolgers rond 1880 besloten om een meubelfabriek te beginnen. Vanaf 1900 is men zich ook bezig gaan houden met de bouw van rollend materieel voor spoor- en tramwegen.

Na de Tweede Wereldoorlog maakte Allan een bloei­periode mee. Er moest in Nederland veel nieuw spoor- en trammaterieel worden gebouwd. Maar eind jaren 50 kwam hieraan een einde. De orderportefeuille was leeg en de politiek besloot, hierin gesteund door Werkspoor, dat er in Nederland geen plaats meer was voor drie bouwers van railvoertuigen. Allan hield in 1960 op te bestaan, in 1963 gevolgd door Beijnes. Het fabriekscomplex van Allan aan de Rotterdamse Kleiweg werd overgenomen door de RET, die daar een centrale werkplaats in vestigde.

Het onderzoek van Joop Harmsen heeft lang geduurd. Een groot probleem is dat het archief van Allan verloren is gegaan. Volgens boze tongen is dat in opdracht van Werkspoor vernietigd, maar daar zijn geen bewijzen voor. Ook over de naamgever van het bedrijf, William Allan, is heel weinig informatie te vinden. Een probleem is dat de naam Allan in Schotland hetzelfde is als de naam Jansen in Nederland: daar zijn er zoveel van, dat je al snel vast­loopt bij een historisch onderzoek.

De fabriekshallen van Allan aan de Kleiweg worden op dit moment gesloopt. De bedoeling is dat een gedeelte hier­van naar de SGB in Goes gaat, om daar weer te worden opgebouwd.

Joop Harmsen heeft zijn boek in eigen beheer uitgegeven, daarbij gesteund door de zoon en kleinzoon van de laatste twee directeuren van Allan: de heer H.W. van Berkel. Formaat 21x29 cm, hardcover, 190 pagina's. Prijs 34,95 euro (uitverkocht).

vorige       start       omhoog