|
Begin jaren vijftig nam de NS het besluit om de stoomtractie zo snel mogelijk af te schaffen. Daar was onder
andere een groot aantal diesellocomotieven voor nodig. Tijd voor een nieuw ontwerp was er niet. Er werd gekozen
voor locomotieven volgens een beproefd ontwerp. Zo werden in Frankrijk 130 locomotieven van de
serie 2400 besteld, terwijl de firma Baldwin in de USA werd benaderd voor
het ontwerp van de serie 2200. Deze serie werd gebouwd door Allan in Rotterdam (2201-2300) en door Schneider
in Frankrijk (2301-2350). De elektrische installatie werd geleverd door Heemaf, de meeste dieselmotoren door
Stork. De eerste loc verscheen in 1955 op de baan.
Gebruik
De locomotieven konden in multiple schakeling rijden, zodat één machinist maximaal vier locomotieven tegelijk
kon bedienen. Dit was niet onbelangrijk, want het waren betrekkelijk zwakke locs (900 pk).
Voor ertstreinen werden drie tot vier locs gebruikt. Een belangrijke
constructiewijziging was het aanbrengen van een knaldemper boven op de locomotieven, omdat ze vooral tijdens
het warmdraaien een enorme herrie maakten. De locs hebben ook dienstgedaan voor personentreinen. In dat
geval waren er 's winters verwarmingswagens nodig.
De locs van de serie 2200 kregen, net als andere rangeerlocs, in de jaren 60 zwaailichten.
Diverse locs zijn betrokken geweest bij kleinere of grotere ongevallen. In 1972 kwam loc 2279 bij Halfweg naast
de spoorbaan terecht. De loc zakte steeds dieper weg in de modder. Een draaistel en een deel van het chassis heeft men
uiteindelijk in de grond moeten achterlaten.
Vernummeringen
Een deel van de locs is voorzien van ATB (zonder remdwang). In 1971 werden deze locs in de aaneengesloten
reeks 2201-2225 ondergebracht. Ze kregen ook een derde frontsein, om dienst te mogen doen in Duitsland.
Sommige locs verwisselden daarbij van nummer: 2205 met 2226, 2210 met 2237, 2219 met 2231,
2222 met 2232, 2224 met 2227, 2208 met 2233, 2218 met 2269, 2221 met 2236, 2223 met 2228.
Verschillende locs zijn voorzien van radiografische besturing. In 1969 waren dat de locs 2261 en 2268. Daarna
volgden diverse andere locs. Vier locs werden aangepast voor de heuveldienst op de Kijfhoek; in 1991 werden
die vernummerd 2351 t/m 2354. In 1992/93 is een groep radiolocs vernummerd om een herkenbare nummerserie te krijgen: dat
werden de locs 2361 t/m 2382.
Latere jaren
Ook de 2200'en ontkwamen niet aan de nieuwe huisstijl. De aanvankelijk bruine locs kregen geleidelijk een
geel/grijze beschildering, op enkele locs na die altijd bruin zijn gebleven. In 1998 was het grootste deel van
de serie buiten dienst. Een paar locs zijn verhuurd geweest aan Lovers Rail.
De laatste 2200'en deden dienst in Zeeuws-Vlaanderen. De NMBS heeft 25 locs gebruikt om dienst te doen bij
de bouw van de hogesnelheidslijn tussen Brussel en de Franse grens. Enkele locs zijn gerenoveerd om bij Strukton
dienst te doen als videoschouwtrein.
Elf locs zijn in bezit van museumorganisaties: 2215 en 2264 bij Ned. Spoorwegmuseum; 2203, 2207, 2233 en 2299 bij de VSM;
2225 en 2368 (ex-2296) bij de Stichting Museum Materieel Railion; 2278 bij de STAR; 2275 (ex-NMBS 7608) en 2205 (ex-NMBS 7618)
bij de Stichting Historisch Dieselmaterieel. Een deel hiervan is rijvaardig.
|
